Fietsroute in het land van Stijn Streuvels
Om 9u plaatsen we onze fietsen achterop de auto van Diane (we zijn inmiddels hier heel handig in geworden) en rijden richting Waregem.
We beginnen onze tocht in Anzegem.
We fietsen door een zacht glooiend
landschap dat hij dikwijls heeft
beschreven. Er zijn wel enkele lichte hellingen, maar dat zijn we intussen wel gewend.
In Tiegem vinden we een café met een terras rechtover de kerk.
We kopen er broodjes, wat een heel goede beslissing zal blijken te zijn.
 |
| De Sint-Arnolduskerk in Tiegem stamt deels uit de 12de, 13de en 16de eeuw en werd in 1893-94 vergroot. De kerk bezit een relikwie van de Heilige Arnold van Soissons die hier rond 1040 is geboren. |
Sint-Arnolduspark
Het St.-Arnolduspark is gewijdt aan de H.-Arnoldus die geboren werd in Tiegem in 1030. Zijn afstamming van de Heren van Oudenaarde en Pamel gaf hem de naam Arnulf van Pamel. Hij werd later Bisschop van Soissons. Nog later werd hij kluizenaar, vandaar de grotten en de speciale preekstoel, aan de kerk en in het park. Hij wordt vereerd als patroon van de bierbrouwers en de molenaars. 
Avelgem light vlakbij de electriciteitscentrale van Ruien, de grootste klassieke centrale van België die voornamelijk op steenkool en gas draait, maar ook alternatieve bronnen zoals houtafval gebruikt.
Binnenkort gaat deze centrale van Electrabel dicht wegens niet rendabel.
We fietsen nu langs de Schelde, een populaire route, maar vandaag heel weinig gebruikers.
We fietsten door de
Scheldemeersen.
Over de wijk Rugge waarvan zijn vrouw afkomstig was, heeft Stijn Streuvels het boek
De Teloorgang van de Waterhoek geschreven, dat later verfilmd
werd als MIRA (1971 door Fons Raedemaekers). Deze film heeft voor nogal wat
ophef gezorgd omdat er voor het eerst naaktscènes werden getoond in een Vlaamse
productie.
Op de wijk 'Rugge' leefden mensen die hun brood
verdienden door seizoenarbeid, wegenwerken en landbouw. Deze afgesloten wijk
kendde veel "Kortweunders" (meerdere huizen naast elkaar met een
gezamelijke pomp en toilet). De meersen (weilanden) aan de oude Schelde
overstroomden regelmatig. Kortom een vrij armmoedige wijk.
Het verhaal "De Teloorgang van de
Waterhoek" is niet echt gebeurd. Maar zou wel kunnen gebeurd zijn. De
inspiratie voor dit verhaal komt door de uitdrukking van de inwoners tijdens de
openingsplechtigheid van de brug. Ondertussen ligt er een nieuwe brug over de
Schelde, sinds de kanalisatie van de Schelde in de jaren zestig.
 |
| We vinden er eindelijk nog een café dat open is en waar we onze broodjes kunnen eten. |
We komen in Ingooigem, het dorp van Stijn Streuvels
Dit is het landschap van 'De teleurgang van de Waterhoek' (film 'Mira') en
'De Vlasschaard'.
Het was op deze akkers dat het verhaal van de
Vlaschaard zich heeft afgespeeld (fictief). Zoon Louis had de laaggelegen
velden gedraineerd, boer Vermeulen wilde toch op deze akkers terug zijn vlas
zaaien. Niettegenstaande het risico dat de gronden hier zeer droog zijn, bij
een droog voorjaar zou dit een ramp betekenen. De laaggelegen velden
daarentegen waren nu niet meer sompig en hadden voldoende voedsel, wat met de
Hoogkouter niet het geval was. Doch boer Vermeulen wilde niet luisteren naar
zoon Louis en hij zaaide hier.
Boer Vermeulen had dat jaar het slechtste vlas
van uren in de omstreken, omwille van de aanhoudende droogte in het voorjaar.
Boer Vermeulen wilde dan nog oogsten op een slecht ogenblik, vandaar
profiteerde zoon Louis van de afwezigheid van zijn vader om te oogsten. Boer
Vermeulen kon niet verdragen dat zijn gezag ondermijnd werd en hij gaf zijn
zoon een dodelijke klap.
Stijn Streuvels
Frank Lateur werd geboren op 3 oktober 1871 in
Heule (Kortrijk). Zijn oom was Guido Gezelle. Zijn karaktertrekken: gesloten,
eigenzinnig en opvliegend. Deze eigenschappen behoudt hij zijn leven lang. In
het begin had hij eveneens een minderwaardigheidscomplex.
Op aanraden van Guido Gezelle studeerde hij
lager middelbaar te Avelgem in het St.Jan Berchmanscollege, als intern. Daarna
trok hij voor 2 jaar naar Brugge om het beroep van bakker aan te leren. In zijn
vrije tijd studeerde hij Duits, Engels, Russisch en Noors, dit om de werken van
de grote buitenlandse schrijvers te kunnen lezen. Al zijn zakgeld besteedde hij
aan boeken.
Ondertussen hadden zijn ouders de bakkerij van
zijn oom te Avelgem overgenomen. Hij werkte in de bakkerij en bleef ook niet
stilzitten. Hij begon boeken te verzamelen en legde de grondslag van de
uitgebreide bibliotheek (6.000 boeken).
Hij begon gedichten te schrijven en zijn eerste
boek was "Lenteleven", dan schreef hij onder het pseudoniem van
"Stijn Streuvels". Hij bleef tot 1905 in de bakkerij, dan verhuisde
hij naar Ingooigem, waar hij een stuk grond had gekocht in 1903. Hij had daar
zijn "Lijsternest" laten bouwen.
In 1904 had hij de vijfjaarlijkse prijs voor
letterkunde ontvangen en in 1905 trad hij in het huwelijk. Stijn Streuvels is
in 1969 overleden op 98-jarige leeftijd te Ingooigem. Zijn uitvaart werd
bijgewoond door 7000 mensen.
Het Lijsternest
Dit is de woning van Stijn Streuvels.
Ze is nu
niet meer toegankelijk, tot
voor enkele jaren was het nog een
museum. Stijn
Streuvels heeft zijn
huis een twaalfmaal verbouwd,
telkens als er vers geld
binnenkwam
van een literaire prijs. Overeenkomstig
het testament heeft de
familie alles
integraal bewaard zoals het was.
Omdat het voor hen financieel
niet
mogelijk was om alles te restaureren,
werd het domein verkocht aan
de
provincie West-Vlaanderen in 1977.
De woon- en werkkamer en
bibliotheek zijn
nog steeds
onaangeroerd zoals voorheen. 
Het
hoogtepunt is het panoramisch
venster (niet zichtbaar wegens de bomen) aan zijn werktafel waar hij het grootste deel van zijn oeuvre schreef.
Zijn grafzerk is nu geïntegreerd in de nieuwe parking.
Pastoor Verriest ligt ernaast en was een priester-dichter. Hij was pastoor te Ingooigem van 1885 tot 1912. |
| Streuvels' stamcafé "De Halve Maan" |
Anzegem
De toren van de nieuwe
Sint-Stefanuskerk in Anzegem.
