Lente & Zomer 2013: Stijn Streuvels fietsroute 31 Juli 2013

Fietsroute in het land van Stijn Streuvels

Om 9u plaatsen we onze fietsen achterop de auto van Diane (we zijn inmiddels hier heel handig in geworden) en rijden richting Waregem.

We beginnen onze tocht in Anzegem.

We fietsen door een zacht glooiend  landschap dat hij dikwijls heeft  beschreven. Er zijn wel enkele lichte hellingen, maar dat zijn we intussen wel gewend.

In Tiegem vinden we een café met een terras rechtover de kerk.

We kopen er broodjes, wat een heel goede beslissing zal blijken te zijn.

De Sint-Arnolduskerk in Tiegem stamt deels uit de 12de, 13de en 16de eeuw en
werd in 1893-94 vergroot.
De kerk bezit een relikwie van de Heilige Arnold van Soissons
die hier rond 1040 is geboren.

Sint-Arnolduspark

Het St.-Arnolduspark is gewijdt aan de H.-Arnoldus die geboren werd in Tiegem in 1030. Zijn afstamming van de Heren van Oudenaarde en Pamel gaf hem de naam Arnulf van Pamel. Hij werd later Bisschop van Soissons. Nog later werd hij kluizenaar, vandaar de grotten en de speciale preekstoel, aan de kerk en in het park. Hij wordt vereerd als patroon van de bierbrouwers en de molenaars.

Avelgem light vlakbij de electriciteitscentrale van Ruien, de grootste klassieke centrale van België die voornamelijk op steenkool en gas draait, maar ook alternatieve bronnen zoals houtafval gebruikt.

Binnenkort gaat deze centrale van Electrabel dicht wegens niet rendabel.

We fietsen nu langs de Schelde, een populaire route, maar vandaag heel weinig gebruikers.

We fietsten door de  Scheldemeersen.

Over de wijk Rugge waarvan zijn vrouw afkomstig was, heeft Stijn Streuvels het boek

De Teloorgang van de Waterhoek geschreven, dat later verfilmd werd als MIRA (1971 door Fons Raedemaekers). Deze film heeft voor nogal wat ophef gezorgd omdat er voor het eerst naaktscènes werden getoond in een Vlaamse productie.

Op de wijk 'Rugge' leefden mensen die hun brood verdienden door seizoenarbeid, wegenwerken en landbouw. Deze afgesloten wijk kendde veel "Kortweunders" (meerdere huizen naast elkaar met een gezamelijke pomp en toilet). De meersen (weilanden) aan de oude Schelde overstroomden regelmatig. Kortom een vrij armmoedige wijk.

Het verhaal "De Teloorgang van de Waterhoek" is niet echt gebeurd. Maar zou wel kunnen gebeurd zijn. De inspiratie voor dit verhaal komt door de uitdrukking van de inwoners tijdens de openingsplechtigheid van de brug. Ondertussen ligt er een nieuwe brug over de Schelde, sinds de kanalisatie van de Schelde in de jaren zestig.

We vinden er eindelijk nog een café dat open is en waar we onze broodjes kunnen eten.

We komen in Ingooigem, het dorp van Stijn Streuvels

Dit is het landschap van 'De teleurgang van de Waterhoek' (film 'Mira') en

'De Vlasschaard'.

Het was op deze akkers dat het verhaal van de Vlaschaard zich heeft afgespeeld (fictief). Zoon Louis had de laaggelegen velden gedraineerd, boer Vermeulen wilde toch op deze akkers terug zijn vlas zaaien. Niettegenstaande het risico dat de gronden hier zeer droog zijn, bij een droog voorjaar zou dit een ramp betekenen. De laaggelegen velden daarentegen waren nu niet meer sompig en hadden voldoende voedsel, wat met de Hoogkouter niet het geval was. Doch boer Vermeulen wilde niet luisteren naar zoon Louis en hij zaaide hier.

Boer Vermeulen had dat jaar het slechtste vlas van uren in de omstreken, omwille van de aanhoudende droogte in het voorjaar. Boer Vermeulen wilde dan nog oogsten op een slecht ogenblik, vandaar profiteerde zoon Louis van de afwezigheid van zijn vader om te oogsten. Boer Vermeulen kon niet verdragen dat zijn gezag ondermijnd werd en hij gaf zijn zoon een dodelijke klap.

Stijn Streuvels

Frank Lateur werd geboren op 3 oktober 1871 in Heule (Kortrijk). Zijn oom was Guido Gezelle. Zijn karaktertrekken: gesloten, eigenzinnig en opvliegend. Deze eigenschappen behoudt hij zijn leven lang. In het begin had hij eveneens een minderwaardigheidscomplex.

Op aanraden van Guido Gezelle studeerde hij lager middelbaar te Avelgem in het St.Jan Berchmanscollege, als intern. Daarna trok hij voor 2 jaar naar Brugge om het beroep van bakker aan te leren. In zijn vrije tijd studeerde hij Duits, Engels, Russisch en Noors, dit om de werken van de grote buitenlandse schrijvers te kunnen lezen. Al zijn zakgeld besteedde hij aan boeken.

Ondertussen hadden zijn ouders de bakkerij van zijn oom te Avelgem overgenomen. Hij werkte in de bakkerij en bleef ook niet stilzitten. Hij begon boeken te verzamelen en legde de grondslag van de uitgebreide bibliotheek (6.000 boeken).

Hij begon gedichten te schrijven en zijn eerste boek was "Lenteleven", dan schreef hij onder het pseudoniem van "Stijn Streuvels". Hij bleef tot 1905 in de bakkerij, dan verhuisde hij naar Ingooigem, waar hij een stuk grond had gekocht in 1903. Hij had daar zijn "Lijsternest" laten bouwen.

In 1904 had hij de vijfjaarlijkse prijs voor letterkunde ontvangen en in 1905 trad hij in het huwelijk. Stijn Streuvels is in 1969 overleden op 98-jarige leeftijd te Ingooigem. Zijn uitvaart werd bijgewoond door 7000 mensen.

Het Lijsternest

Dit is de woning van Stijn Streuvels. Ze is nu niet meer toegankelijk, tot voor enkele jaren was het nog een museum. Stijn Streuvels heeft zijn huis een twaalfmaal verbouwd,  telkens als er vers geld binnenkwam van een literaire prijs. Overeenkomstig  het testament heeft de familie alles  integraal bewaard zoals het was. Omdat het voor hen financieel niet  mogelijk was om alles te restaureren, werd het domein verkocht aan de  provincie West-Vlaanderen in 1977.  De woon- en werkkamer en  bibliotheek zijn nog steeds onaangeroerd zoals voorheen.

Het  hoogtepunt is het panoramisch venster (niet zichtbaar wegens de bomen) aan zijn werktafel waar hij het grootste deel van zijn oeuvre schreef.

Stijn Streuvels wilde begraven worden naast  Pastoor Verriest, zijn beste vriend, aan de  kerkmuur. Zijn zerk zou een eenvoudig kruisje  zijn, volgens zijn wilsbeschikking, doch hij had een beeldhouwer in de familie die een mooie monumentale zerk heeft gemaakt. Hij ligt er tesamen met zijn vrouw.