Op donderdag 23 mei vertrekken Miet Diane en ikzelf (trein om 9u36) naar het Kasteel van Gaasbeek waar een tentoonstelling van Sam Dillemans plaats vindt.
Met de nodige vertraging (metro & bus verbindingen) komen we om 12u30 eindelijk ter plaatse.
We gaan dan ook eerst een hapje eten in de "Afspanning Oud Gaasbeek"
Voor de geschiedenis van deze herberg klik op volgende link : Afspanning Oud Gaasbeek
Deze middeleeuwse burcht kende een bewogen geschiedenis en evolueerde van strategisch bolwerk naar riant buitenverblijf. De graaf van Egmond was een van de bekendste eigenaars. Het huidige gebouw kreeg zijn romantische restyling op het einde van de negentiende eeuw dankzij de excentrieke markiezin Arconati Visconti.
Zij richtte het kasteel in als museum voor haar enorme kunstcollectie en bespeelde het als historisch theaterdecor. De droomburcht die toen ontstond, heeft ook nu nog iets van een tijdmachine. Je dwaalt er door historiserende interieurs en ontdekt er wandtapijten, schilderijen, meubilair, beelden en andere waardevolle objecten.
Een eerste versterkte burcht werd in het midden van de dertiende eeuw opgetrokken om Brabant te beschermen tegen invallen uit Vlaanderen en Henegouwen. Dit slot werd echter verwoest in 1388. De heropbouw, waarvan een aantal buitenmuren nog te zien is, duurde twee eeuwen. Tijdens het eerste kwart van de zeventiende eeuw liet Renaat van Renesse een Franse tuin, een barokpaviljoen en een kapel optrekken in het domein. In 1695 werd een kasteelvleugel in puin geschoten door de troepen van Lodewijk XIV. Van 1887 tot 1897 werd het slot grondig gerestaureerd in romantische neostijl en werd het huidige uitzicht bepaald. Hiervoor deed markiezin Arconati Visconti een beroep op architect Charle-Albert. Zo ontstond de huidige ‘droomburcht’, die terecht beschouwd wordt als het ‘Vlaamse Pierrefonds’. De interieurs bieden een staalkaart van neostijlen, van neogotiek over neorenaissance tot neorococo.
De Museumtuin biedt een indrukwekkend overzicht van traditionele en vaak uiterst zeldzame fruit- en groentesoorten, gekoppeld aan diverse ingenieuze snoeivormen, het zogenaamde leifruit).
De tuin omvat ook de vroegbarokke, ommuurde ‘Franse’ tuin met zijn dubbele trap en panoramisch uitzicht op het kasteel.
In 1921 schonk de laatste eigenares van het kasteeldomein, markiezin Arconati Visconti, het park met het kasteel en volledige inboedel aan de Belgische Staat. Drie jaar later zette het tot museum omgevormde gebouw - zoals bij testament bepaald - zijn poorten open voor het publiek. Bij de staatshervorming van 1980 werd het kasteeldomein overgedragen aan de Vlaamse Gemeenschap. De DAB (Dienst met Afzonderlijk Beheer) ‘Kasteeldomein van Gaasbeek’ maakt vandaag deel uit van het agentschap Kunsten en Erfgoed binnen de Vlaamse overheid.
Tijdens de voorbije jaren schilderde Sam Dillemans meer dan driehonderd portretten – meestal schrijvers, maar in de reeks duiken ook enkele componisten, zangers, wetenschappers en sporters op. Zoals het hem kenmerkt, gaat hij ook nu weer op een uiterst dubbelzinnige en dus fascinerende manier met zijn onderwerp om. Dillemans is een scherp observator. De geportretteerden zijn meestal herkenbaar, met een haast dwangmatige behoefte tot identificatie tot gevolg. Soms is het model direct te identificeren, soms wordt de identiteit (speels) verdoezeld. Maar wat primeert, is de techniek. Dillemans is een meester in lijnvoering. Dat meesterschap opent ook in deze reeks gaandeweg de weg naar vrije expressie, het loskomen van het herkenbare, van de definiërende details. Hoe meer je de portretten bekijkt, hoe sterker de indruk wordt dat zij uitwendige vorm en innerlijk leven met elkaar vermengen.
Met een "Keizer Karel" sluiten we dit prachtig bezoek af.Diane & Miet nemen de bus terug naar Brussel-Zuid/
Ikzelf ben nog een film gaan zien in de Galeries Royales "Fat Cat"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten